بادکنک بازی در یک سالگی

اگر یک روزی فرزندی داشتی

بیشتر از هر اسباب بازی دیگری برایش بادکنک بخر,

بازی با بادکنک خیلی چیزارو به بچه یاد میده...

بهش یاد میده که باید بزرگ باشه اما سبک,تا بتونه بالاتر بره...بهش یاد میده چیزای دوست

داشتنی میتونن تو ی لحظه حتی بدون هیچ دلیلی و بدون هیچ مقصری از بین برن...

پس نباید زیاد بهشون وابسته بشه و مهمتر از همه بهش یاد میده وقتی چیزی رو دوست داره

نباید اونقدر بهش نزدیک بشه و بهش فشار بیاره که راه نفس کشیدنش رو ببنده...

چون ممکنه برای همیشه از دستش بده...

نازنینم اینها مقدمه ی ی متنی بود که مامانی در مورد بازی بچه ها خوندم.خیلی واسم جالب

بود اخه شما هم بعد تولد یک سالگیت ی جورایی هم عاشق بادکنک شدی و هم ازش

میترسی همین چند ساعت پیش بادکنک میدی دست من تا برات باد کنم اما وقتی دارم باد

میکنم روت و میکنی اونور که نکنه ی وقت بترکه یا بادش رو صورتت خالی شه بعد بلافاصله 

بعد باد کردن اشاره میکنی خالیش کنم اما بازم میترسی و خودتو میچسبونی بهم وقتی حوصله

داری حسابی باهاش بازی میکنی و لذت میبری.

هرجا بادکنک میبینی با اشاره میگی که میخوای.چند روز پیش که رفته بودیم نمایشگاه دست

هر بچه ای میدیدی میخواستی و بلاخره از غرفه دندون پزشکی تونستیم برات بگیریم.

بازار یا تو خیابون میبینی با گریه که نه اما نق نق میکنی و میخوای تا واست نخریم ول نمیکنی

از اون به بعد همیشه یدونه تو کیفم میزارم که هر وقت دیدی و خواستی فوری بهت بدم.

نمیدونم طبق این نوشته تو چه برداشتی از بادکنک داری نفسم فقط میدونم خیلی بادکنک بازی

و دوست داری